Το βασιλικό αυτό παρεκκλήσι χτίστηκε το 1421 από τον βασιλιά των Λουζινιανών Ιανό και θεωρείται μια από τις πιο ενδιαφέρουσες δομές που διασώζονται από την Περίοδο της Φραγκοκρατίας στο νησί.

Το κτίριο είναι ένα μικρό, μονόχωρο κτίσμα με θόλο χωρίς αψίδα. Στο παρελθόν μια στοά περιέκλειε το εκκλησάκι απ΄ όλες τις πλευρές (εκτός από την ανατολική πλευρά). Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα ήταν ορατά τα ερείπια από ένα αρχοντικό ή ένα μοναστήρι που συνδέονταν με το παρεκκλήσι. Σήμερα σώζονται μόνο ίχνη από τα κτίσματα αυτά.

Το εκκλησάκι ήταν αρχικά εξ ολοκλήρου ζωγραφισμένο, αλλά πολλές από τις τοιχογραφίες καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων. Στην ανατολική πρόσοψη απεικονίζεται σε μια τοιχογραφία ο βασιλιάς Ιανός μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του Charlotte de Bourbon. Το ζευγάρι είναι γονατιστό μπροστά από τη Σταύρωση, ενώ μια άλλη φιγούρα γονατίζει στα πόδια του Ιησού στη σκηνή του Ενταφιασμού. Πιστεύεται ότι πρόκειται για τον Χιού Λουζινιάν, αδελφό του Ιανού και Λατίνο Επίσκοπο Λευκωσίας.

Στην τοιχογράφηση του ναού περιλαμβάνεται και μια σειρά από οικόσημα των Μεσαιωνικών Βασιλείων της Κύπρου, καθώς και γκράφιτι σκαλισμένα σε τοίχους με νωπογραφίες. Οι επιγραφές στους τοίχους ανήκουν σε διάφορους προσκυνητές και ταξιδιώτες κι οι σκαλισμένες ημερομηνίες εμπίπτουν στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 15ου και του 16ου αιώνα.