Ο χώρος βρίσκεται δυτικά της Αγίας Νάπας και απαρτίζεται από 19 λαξευτούς τάφους, ένα μικρό ιερό και ένα αρχαίο λατομείο.

Το ιερό είναι ένας απλός ορθογώνιος περίβολος, κατασκευασμένος από μεγάλους ακανόνιστους λίθους. Οι τάφοι χρησιμοποιούνταν κατά την Ελληνιστική και τη Ρωμαϊκή Περίοδο και παρόλον που υπόκειντο σε σοβαρές λεηλασίες κατά τη διάρκεια των ετών (από το 1872), οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι οι νεκροί τοποθετήθηκαν σε πήλινες σαρκοφάγους που αρχικά είχαν καλυφθεί με τρία επίπεδα πλακάκια.

Η ορθογώνια είσοδος των τάφων αρχικά έκλεινε με μία ή δύο πλάκες και οι πυρές που βρέθηκαν στην επιφάνεια των δρόμων αποτελούν σαφή απόδειξη τήρησης Ελληνικών ταφικών εθίμων. Οι περισσότεροι από τους θαλάμους είναι σχεδόν πανομοιότυποι, μ΄ ένα ορθογώνιο όρυγμα στη μέση και τρία παγκάκια στο πλάι.