Η Αλυκή Ακρωτηρίου βρίσκεται νοτιοδυτικά της Λεμεσού και είναι η μεγαλύτερη σε έκταση στο νησί. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της ανατολικής Μεσογείου.

Η λίμνη έχει έκταση 10,65 τετραγωνικά χιλιόμετρα, γεμίζει με νερό κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου και φιλοξενεί αποδημητικά πουλιά την περίοδο Νοεμβρίου και Μαρτίου. Ανάμεσα σ΄ αυτά περιλαμβάνονται σμήνη χιλιάδων φλαμίγκο (Phoenicopterus roseus), γερανοί, αρπακτικά πτηνά και παρυδάτια μεταναστευτικά πουλιά - για τα οποία η βάθους 30 εκατοστών λίμνη αποτελεί μια ευπρόσδεκτη στάση. Στο βαθύτερο σημείο της η λίμνη είναι περίπου 1 μέτρο και στο χαμηλότερο επίπεδο είναι 2,7 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας.

Το πιο βασικό στοιχείο της τροφικής αλυσίδας στο οικοσύστημα της λίμνης είναι η μικρή γαρίδα (Branchinella spinosa), στην οποία στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό η ζωή στον βιότοπο. Όταν τα φλαμίνγκο και τα άλλα υδρόβια πουλιά δεν βρίσκουν άλλες γαρίδες εγκαταλείπουν την αλυκή και συνεχίζουν το ταξίδι τους, είτε στην Αλυκή της Λάρνακας ή νότια, προς την Αφρική.

Το νερό της Αλυκής Ακρωτηρίου έχει χαμηλότερη περιεκτικότητα σε αλάτι από την Αλυκή της Λάρνακας. Η Αλυκή Ακρωτηρίου είναι ένας σημαντικός φυσικός βιότοπος πλαισιωμένος με καλαμιώνες. Συνήθως ξηραίνεται το καλοκαίρι, αλλά όχι πάντα και οι γεωλόγοι υποθέτουν ότι η λίμνη σχηματίστηκε μετά τη σταδιακή ένωση μιας υπεράκτιας νησίδας με την ηπειρωτική χώρα.