Flora
Na Cyprze odnotowano do tej pory 1908 różnych gatunków, podgatunków, odmian, form i hybryd roślin. Liczba ta obejmuje rośliny rodzime i obce (rośliny egzotyczne, które są naturalizowane), ale nie obejmuje roślin uprawnych. Na Cyprze występują 142 rośliny endemiczne (występujące wyłącznie na Cyprze), które stanowią najważniejszą część flory wyspy. Cypryjskie lasy to w większości naturalne obszary leśne o dużej różnorodności biologicznej i dużym znaczeniu ekologicznym. Wiele z nich zostało sklasyfikowanych jako Narodowe Parki Leśne i obszary chronione dla flory i fauny, obejmujące ponad 70% sieci Natura 2000 na wyspie.

Sosna kalabryjska (Pinus brutia) jest głównym drzewem leśnym występującym od strefy przybrzeżnej do wysokości 1200-1400 m n.p.m., podczas gdy sosna czarna (Pinus nigra subsp.pallasiana) dominuje w wyższych partiach gór Troodos. Przy dużych rzekach i na terenach wokół nich dominują platan orientalny (Platanus orientalis) i olcha (Alnus orientalis), podczas gdy inne gatunki drzew występujące na wyspie w mniejszej skali, to cedr cypryjski (Cedrus brevifolia) i cyprys śródziemnomorski (Cupressus sempervirens).

W krajobrazie dominują również zarośla i krzewy. Na średnich i dużych wysokościach można spotkać pospolity gatunek krzewu – złoty dąb (Quercus alnifolia), występujący samodzielnie, w lasach mieszanych lub razem z sosnami. Na nizinach znajdziemy zarośla z dominującymi gatunkami jałowca fenickiego (Juniperus phoenicea), (dzikiego) drzewa oliwnego (Olea europaea), drzewa karobowego (Ceratonia siliqua) i drzewa mastyksowego (Pistacia lentiscus), a także sosny kalabryjskiej. Spacerując po cypryjskich ścieżkach przyrodniczych napotkamy niektóre z wielu endemicznych roślin zagrożonych wyginięciem, z których większość została wpisana na listę roślin chronionych przez Konwencję Berneńską. Wśród nich są:

• skilla, gatunek rośliny z rodziny Hyacinthaceae (Scilla morrisii);
• locha śnieżna (z Τroodos), (Chionodoxa lochiae);
• kostka Lefkara (Astragalus macrocarpus subsp.Lefkarensis);
• storczyk Kotschy'ego (Οphrys kotschyi);
• tulipan cypryjski (Tulipa cypria).

Fauna
Cypr posiada również wspaniałą różnorodność naturalnych środowisk odpowiednich dla wielu gatunków zwierząt ze względu na zróżnicowanie krajobrazów na wyspie, z których każdy ma swój specyficzny mikroklimat i cechy topograficzne oraz różnorodność terenów i podłoży geologicznych, a także różnorodność roślinności leśnej i rolniczej.
Do godnych uwagi ssaków występujących na wyspie należą:

• muflon (Ovis gmelini ophion) – gatunek dzikiej owcy, występujący tylko na Cyprze. Jest to również największy dziki ssak występujący na wyspie;
• lis (Vulpes vulpes) – jedyny cypryjski ssak mięsożerny;
• jeż (Hemiechinus auritus dorotheae) – endemiczny podgatunek oraz płochliwe i samotne zwierzę;
• nietoperze – to niezwykła cecha cypryjskiej fauny i jeden z najbardziej osobliwych rodzajów ssaków, z 19 różnymi gatunkami występującymi na wyspie.

Położenie geograficzne Cypru sprawia, że jest on jednym z najważniejszych środowisk migracyjnych, a międzynarodowe organizacje zajmujące się ochroną ptaków zaliczają go do najważniejszych obszarów na świecie ze względu na bioróżnorodność ptaków. Jest to również wyjątkowe miejsce w Europie dla ptaków endemicznych.

Motyle Cypru, które należą do rzędu Leptidoptera, są również uważane za szczególnie interesujące, z 52 gatunkami występującymi na wyspie, z których dziewięć jest endemicznych dla Cypru.

Skala trudności
Wszystkie szlaki przyrodnicze podzielone są na trzy kategorie trudności:

• Kategoria 1: Szlak łatwy, o łagodnym nachyleniu. Odpowiedni dla wszystkich grup wiekowych i poziomów sprawności.
• Kategoria 2: Średni stopień trudności, odpowiedni dla osób dorosłych o dość dobrym poziomie sprawności fizycznej. Nagłe zmiany nachylenia (pod górę i/lub w dół), i/lub przebieg wzdłuż wąskiego lub nierównego terenu.
• Kategoria 3: Wysoki stopień trudności. Trasa o trudnym ukształtowaniu terenu, charakteryzująca się nagłymi zmianami nachylenia (pod górę i/lub w dół), przebiegająca po szczególnie nierównym i/lub śliskim, i/lub wąskim i/lub stromym terenie. Odpowiednia dla osób dorosłych o bardzo dobrym lub doskonałym poziomie sprawności fizycznej. Nieodpowiednia dla małych dzieci.

Dowiedz się więcej!
Podsumowanie informacji o każdym z 31 szlaków znajduje się w tej części strony internetowej, natomiast bardziej szczegółowa broszura, zawierająca cenne rady i wskazówki dotyczące bezpiecznej i wygodnej wędrówki oraz mapy, jest do pobrania tutaj. Aby uzyskać więcej informacji z Ministerstwa Leśnictwa, na temat wszystkich 52 wyznaczonych szlaków, kliknij tutaj.