Author: Christos

Η Πύλη Αμμοχώστου, η πιο σπουδαία από τις πύλες της Ενετικής Λευκωσίας, άνοιγε στο δρόμο που οδηγούσε στο πιο σημαντικό λιμάνι του νησιού, στην Αμμόχωστο, από όπου πήρε και το όνομά της. Αρχικά ήταν γνωστή σαν Πόρτα Τζουλιάνα προς τιμήν του Giulio Savorgnano, του μηχανικού που σχεδίασε και έχτισε τα Ενετικά Τείχη τον 16ο αιώνα.

Η Πύλη έχει μια εντυπωσιακή πρόσοψη και αποτελείται από ένα αψιδωτό πέρασμα μ΄ ένα δωμάτιο με θόλο, διαμέτρου 10,97 μέτρα στο εσωτερικό. Και στις δύο πλευρές του περάσματος υπάρχουν ορθογώνια δωμάτια για τους φρουρούς. Η Πύλη σήμερα είναι Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Λευκωσίας.

Η εκκλησία σε σπηλιά, της Παναγίας της Χρυσοσπηλιώτισσας, στα περίχωρα της Λευκωσίας στο δρόμο για Δευτερά, είναι ένα γραφικό δείγμα μοναστηριού ή ερημητηρίου Λεβαντίνων, ασυνήθιστο για την Κύπρο αλλά πολύ συνηθισμένο για την παλιά Λεβαντίνικη Χριστιανοσύνη. Είναι φτιαγμένη σε μια σπηλιά από ψαμμίτη, που διαπλατύνθηκε για να σχηματίσει μια καμάρα, ένα σηκό, νάρθηκες και σκευοφυλάκια και την περιποιούνται με αγάπη οι γυναίκες του χωριού. Κάποτε ήταν διακοσμημένη, αλλά όλος ο σοβάς έπεσε εκτός από το κομμάτι του Ιερού που ακόμα κι αυτό ξεθώριασε.

Η εκκλησία φιλοξενεί μια εικόνα της Παναγίας, που κλαίει και την επικαλούνται σε περιόδους ξηρασίας. Ένα θρησκευτικό πανηγύρι γίνεται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου, ημέρα που γιορτάζει η Παναγία.

Η Πύλη Πάφου ήταν μια από τις τρεις εισόδους στα τείχη που έχτισαν οι Ενετοί γύρω από την πόλη της Λευκωσίας. Ο δρόμος που άρχιζε ακριβώς έξω από την πύλη οδηγούσε νοτιοδυτικά προς την Πάφο, απ’ όπου πήρε και το όνομά της.

Ήταν επίσης γνωστή και σαν πύλη του San Domenico, επειδή αντικατέστησε μια παλαιότερη πύλη των Φράγκικων Τειχών, που λεγόταν ‘Porta di San Domenico’ από το Αββαείο του San Domenico που βρισκόταν εκεί κοντά.

Η πύλη είναι πολύ απλά ένα άνοιγμα στον τοίχο με θολωτή σκεπή. Κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής το 1878, μέρος των τειχών μεταξύ της Πύλης και του Προμαχώνα Bastion κατεδαφίστηκε για να γίνει ένα νέο άνοιγμα. Ο Αστυνομικός Σταθμός Πύλης Πάφου βρίσκεται ακριβώς πάνω από την αρχική πύλη.

Το Τέμενος Ομεριέ βρίσκεται κοντά στην Κεντρική Δημοτική Αγορά, στην εντός των τειχών πόλη της Λευκωσίας. Η ανακάλυψη αρκετών τάφων Αυγουστινιανών Ερημιτών δείχνει ότι το Τέμενος προηγουμένως ήταν Εκκλησία του Τάγματος των Αυγουστινιανών αφιερωμένη στην Παναγία. Η πόρτα της κεντρικής εισόδου ανήκει στο αρχικό κτήριο του 14ου αιώνα. Αποτελείται από το σηκό (41 Χ 11 μέτρα) και αρχικά ήταν καλυμμένος με σταυρωτούς θόλους. Η εκκλησία αρχικά πρέπει να είχε ύψος 15 μέτρα, καθιστώντας την το πιο μεγαλοπρεπές κτήριο της Μεσαιωνικής Λευκωσίας μετά την Αγία Σοφία. Η αρχιτεκτονική του κτηρίου είναι απλή, με βαριές εξωτερικές προσόψεις και στηρίγματα. Η θολωτή είσοδος διατηρεί την αξιόλογη ανάγλυφη διακόσμησή της. Απομεινάρια μιας μεταγενέστερης, Αναγεννησιακής προσθήκης στο κτήριο είναι ορατή στα βορειοδυτικά. Η οροφή και το εποικοδόμημα, χονδρικά μέχρι το ύψος των παραθύρων, καταστράφηκε από τους Οθωμανούς κανονιέρηδες κατά την κατάληψη της Λευκωσίας το 1570.

Μετά την πτώση της πόλης, οι Οθωμανοί ξανάχτισαν τους τοίχους, έβαλαν ξύλινη οροφή, σοβάτισαν το εσωτερικό και πρόσθεσαν τον μιναρέ. Ο Mustapha Pasha μετέτρεψε το κτήριο σε τζαμί το 1571. Το όνομα του Τεμένους σχετίζεται με τον Galif Omer του 7ου αιώνα, που σύμφωνα με τον θρύλο επισκέφτηκε την Λευκωσία καθοδόν προς την Αίγυπτο και πέρασε τη νύχτα του στη βεράντα της κατεστραμμένης εκκλησίας.

Τέμενος Ομεριέ – Ακουστική Ξενάγηση 

Η ξυλόγλυπτη Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στο ιστορικό χωριό Λαζανιά και χτίστηκε το 1855.

Μια επιγραφή στο εσωτερικό της εκκλησίας με ημερομηνία 27 Απριλίου 1865, λέει ότι ένας μοναχός ιερέας, επιχρύσωσε το τέμπλο της εκκλησίας με δικά του έξοδα. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει ο σκαλιστός «γυναικωνίτης» (περιοχή που προορίζεται αποκλειστικά για τις γυναίκες) και τα τρία πιθάρια που είναι φυτεμένα στο πάτωμα της εκκλησίας και που χρησιμοποιήθηκαν για καλύτερη ακουστική κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

Ένας ασυνήθιστος φυτικός διάκοσμος αναρριχάται και στολίζει τη στέγη.

Το χωριό πήρε το όνομά του από τη λέξη “Λουζινιανός”, καθώς ένα αγρόκτημα κοντά στο χωριό αποτελούσε βάση των Λουζινιανών Σταυροφόρων.

Ο Αρχαιολογικός Χώρος του Ιδαλίου στο χωριό Δάλι είναι μια από τις πιο σημαντικές περιοχές στην Κύπρο, με πολλά από τα πλούσια και σπουδαία ευρήματά του να εκτίθενται σήμερα σε μερικά από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου.

Η αρχαία πόλη ιδρύθηκε από τους Αχαιούς ήρωες του Τρωϊκού Πολέμου, τον Χαλκάνορα, απόγονο του Τεύκρου και ιδρυτή της Σαλαμίνας. Σύμφωνα με τον μύθο, το Αρχαίο Ιδάλιο είναι ο τόπος όπου ο Άδωνης, εραστής της Αφροδίτης, σκοτώθηκε από τον ζηλιάρη εραστή της Άρη, τον Ολύμπιο Θεό του Πολέμου.

Το βασίλειο άκμασε μέχρι τα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ., όταν η πρωτεύουσά του πολιορκήθηκε και κατελήφθη από τους Φοίνικες βασιλείς του Κιτίου. Τα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως από τους δύο οικισμούς και τα νεκροταφεία της περιοχής, καταδεικνύουν ότι τα πρώτα ερείπια της ανθρώπινης εγκατάστασης βρέθηκαν στην τοποθεσία Αγρίδι, που χρονολογούνται από τον 7ο και 5ο π.Χ. αιώνα.

Η περιοχή στεγάζει ένα Μουσείο και κέντρο επισκεπτών, τα οποία προβάλλουν τα ευρήματα και συνδέονται επίσης με την Πολιτιστική Διαδρομή Αφροδίτη.

Η Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, που χτίστηκε το 1902, βρίσκεται κοντά στην Πύλη Πάφου, μια από τις τρεις εισόδους στην πόλη μέσα από τα Ενετικά Τείχη που περιβάλλουν τη Λευκωσία. Η εκκλησία δεν ανήκει σε κάποια συγκεκριμένη αρχιτεκτονική και τα χαρακτηριστικά της είναι ιδιαίτερα αυστηρά. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν στην πρόσοψη ένα ροζ παράθυρο (διακοσμημένο κυκλικό παράθυρο) με το σταυρό της Ιερουσαλήμ σχηματισμένο σε χρωματισμένο γυαλί. Κάτω από το παράθυρο υπάρχει το οικόσημο του Τάγματος των Αγίων Τόπων.

Τα λουτρά του Χαμάμ Ομεριέ (τούρκικα) χτίστηκαν τον 16ο αιώνα από τον Λαλά Μουσταφά Πασά ως δώρο προς την πόλη, με το συγκρότημα λουτρών να είναι αφιερωμένο στον χαλίφη Ομέρ, δίνοντας στην περιοχή το όνομά της «Ομεριέ».

Μετά από μια μακρά περίοδο που τα λουτρά ήταν κλειστά, αποκαταστάθηκαν και πάλι στην αρχική τους δόξα, κερδίζοντας το βραβείο «Europa Nostra» το 2005. Τώρα είναι ανοικτά για το κοινό για ατμόλουτρα κι άλλες θεραπείες.

Όπως είναι χαρακτηριστικό των οθωμανικών λουτρών, υπάρχουν τρεις βασικοί τομείς: το δωμάτιο αλλαγής και ανάπαυσης που οδηγεί στους ζεστούς και καυτούς θαλάμους μέσω ενός ενδιάμεσου χλιαρού χώρου. Στην αρχαιότητα η έκθεση σε θερμές και υγρές συνθήκες ήταν εξαιρετικά θεραπευτική για τη γενική υγεία και αποτελούσαν μέρος ενός τελετουργικού καθαρισμού.

Η Εκκλησία της Φανερωμένης βρίσκεται στην εντός των τειχών πόλη της Λευκωσίας, στην οδό Ονασαγόρου κι είναι μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες της πρωτεύουσας.  Η Εκκλησία χτίστηκε το 1872.

Το μαρμάρινο μαυσωλείο στα ανατολικά της εκκλησίας περιλαμβάνει τα λείψανα των Επισκόπων και των ιερέων που εκτελέστηκαν από τους Οθωμανούς την 9^η Ιουλίου 1821. Απέναντι από την εκκλησία της Φανερωμένης είναι το Σχολείο της Φανερωμένης, ένα από τα πιο ιστορικά ακαδημαϊκά ιδρύματα του νησιού.