Author: Christos

Το Μουσείο Αγροτικής Ζωής Στενής είναι ένας φόρος τιμής σ΄ όλους τους χωρικούς που ζούσαν στο χωριό Στενή κατά τη διάρκεια των δύσκολων χρόνων, από την ίδρυση του χωριού μέχρι το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1800 – 1945).

Τα εκθέματά του περιλαμβάνουν σκηνές από την ύφανση στον αργαλειό και το όργωμα και παρουσιάζονται εργαλεία και εξοπλισμός, είδη χειροτεχνίας, μαγειρικά σκεύη, αγγεία, βάζα και παραδοσιακές ενδυμασίες.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάφου στεγάζει μια συλλογή από ευρήματα από την περιοχή της Πάφου που χρονολογούνται από τη νεολιθική εποχή έως το 1700 μ.Χ.

Τα εκθέματα παρουσιάζονται σε πέντε αίθουσες και προέρχονται κυρίως από την Παλαίπαφο (Κούκλια), τη Νέα Πάφο (τη σημερινή Πάφο) και την περιοχή Μαρίου-Αρσινόης (Πόλης). Οι περιοχές αυτές συμπληρώνονται από τα ευρήματα που προέρχονται από την Πέγεια, την Κισσόνεργα, τη Λέμπα, τις Πάνω Αρόδες, τη Σαλαμιού, τα Ακουρδάλια, τον Πωμό, το Κιδάσι και τη Γεροσκήπου.

Η πρώτη αίθουσα καλύπτει την Νεολιθική, τη Χαλκολιθική και την Εποχή του Χαλκού, καθώς και νομίσματα που κόπηκαν από το νομισματοκοπείο της Πάφου. Η δεύτερη αίθουσα φιλοξενεί εκθέματα από την Εποχή του Σιδήρου και την Κλασική περίοδο, συμπεριλαμβανομένης μιας ταφόπλακας από το Μάριον με κυπροσυλλαβική επιγραφή. Στην τρίτη αίθουσα παρουσιάζονται τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια, με μια σπάνια μαρμάρινη προτομή της Αφροδίτης και ένα μαρμάρινο άγαλμα του Ασκληπιού. Η τέταρτη αίθουσα φιλοξενεί εκθέματα από την ύστερη Ρωμαϊκή και την Παλαιοχριστιανική περίοδο, ενώ η πέμπτη αίθουσα, η οποία είναι και η πιο καινούργια, παρουσιάζει κομμάτια από τη Βυζαντινή Περίοδο και γενικότερα το Μεσαίωνα.

Το μουσείο συνδέεται με την Πολιτιστική Διαδρομή Αφροδίτη.

Το Τοπικό Αρχαιολογικό Μουσείο Μάριον-Αρσινόης βρίσκεται στην Πόλη Χρυσοχούς. Αποτελείται από μια ενδιαφέρουσα συλλογή από αρχαιότητες που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή, όπου βρισκόταν κάποτε η αρχαία πόλη-βασίλειο του Μαρίον-Αρσινόης.

Το Μουσείο αποτελείται από δύο αίθουσες κι ένα αίθριο χώρο. Στην πρώτη αίθουσα εκτίθενται αντικείμενα με χρονολογική σειρά, παρουσιάζοντας την ιστορική εξέλιξη της περιοχής από τη Νεολιθική Εποχή μέχρι το Μεσαίωνα. Στη δεύτερη αίθουσα εκτίθεται μία σημαντική συλλογή αντικειμένων που ήρθε στο φως από την πλούσια νεκρόπολη της περιοχής.

Το αρχαίο Μάριον ήταν ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο της Κλασσικής και Ελληνιστικής Περιόδου με στενούς δεσμούς με την Αθήνα. Κατά την Ελληνιστική-Ρωμαϊκή Περίοδο, το Μάριον μετονομάστηκε σε Αρσινόη και στις μέρες μας πρόκειται για τη μικρή πόλη της Πόλης Χρυσοχούς, κοινώς γνωστή απλά ως «Πόλη».

Το Μουσείο συνδέεται με την Πολιτιστική Διαδρομή Αφροδίτη.

Το Τοπικό Εθνογραφικό Μουσείο της Γεροσκήπου ιδρύθηκε το 1978 και στεγάζεται σ΄ ένα παραδοσιακό κτήριο του 18ου αιώνα, γνωστό και ως το «Σπίτι του Χατζησμίθ».

Η μεγάλη και ποικίλη συλλογή των εκθεμάτων του Μουσείου προέρχεται απ’ όλη την Κύπρο και παρουσιάζει την καθημερινή ζωή, τις τέχνες, τις δραστηριότητες και διαφορετικές εκφράσεις της κυπριακής λαϊκής τέχνης κατά τη διάρκεια του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα. Οι αγροτικές βιοτεχνίες περιλαμβάνουν την παραγωγή κεραμικών, την κατασκευή μαντηλιών, χαλιών, σχοινιού καθώς και την παραγωγή του μεταξιού, για την οποία φημιζόταν κάποτε το νησί.

Το κτήριο είναι ένα μεγάλο σπίτι κτισμένο βάσει των προτύπων της εποχής του κι ήταν αρχικά μέρος ενός ευρύτερου συγκροτήματος κτηρίων. Έχει ανακηρυχθεί ως αρχαίο μνημείο και κάποτε ανήκε στον Ανδρέα Ζιμπουλάκη, έναν πλούσιο και μορφωμένο άνθρωπο, ο οποίος διορίστηκε ως Πρόξενος της Μεγάλης Βρετανίας στη δυτική Κύπρο κι ήταν υπεύθυνος για την τροφοδότηση των βρετανικών στρατευμάτων. Ο Βρετανός ναύαρχος Sir Sydney Smith επισκεπτόταν το σπίτι τακτικά, δίνοντας του έτσι το ψευδώνυμο «το σπίτι του Smith».

Το όνομα του χωριού Γεροσκήπου προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «ιερός κήπος», εφόσον κάποτε η περιοχή αποτελούσε τον κήπο του ιερού της Αφροδίτης.

Το Μουσείο Υφαντών Φύτης παρουσιάζει δείγματα από τα φημισμένα υφαντά του χωριού και δείχνει πώς η τέχνη της υφαντικής ασκείται στο χωριό από τους Μεσαιωνικούς Χρόνους χρησιμοποιώντας τον παλιό παραδοσιακό αργαλειό.

Το μοναδικό αυτό στυλ ύφανσης είναι γνωστό στους ντόπιους ως «Φυθκιώτικα» και χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία σχεδίων και πλούσια χρώματα.

Το Εθνογραφικό Μουσείο είναι ένα ιδιωτικό μουσείο που άνοιξε το 1958 και αποτελείται από τη συλλογή του αείμνηστου Γιώργου Ηλιάδη – ενός διανοούμενου που είχε έντονο ενδιαφέρον για την αρχαιολογία, την ιστορία, τη λαϊκή τέχνη και τη λογοτεχνία και συνέλεγε θησαυρούς τέχνης από την ύπαιθρο της Κύπρου και ιδιαίτερα από την περιοχή της Πάφου.

Στεγάζεται σ΄ ένα διώροφο κτίριο του 1894 που είναι κατασκευασμένο από πέτρα, με τρεις ασυνήθιστες καμάρες γοτθικού ρυθμού και όμορφους κήπους.

Τα εκθέματα περιλαμβάνουν: ενδυμασίες (κυρίως αγροτικές), σκαλιστά ξύλινα παραδοσιακά έπιπλα, Ενετικούς καθρέφτες, γεωργικά εργαλεία, σκεύη κουζίνας, πήλινα αντικείμενα, αργαλειούς και υφαντά, μαζί με αρχαιολογικά ευρήματα που χρονολογούνται κυρίως από τη Χαλκολιθική Περίοδο και περιλαμβάνουν ανάμεσα σ΄ άλλα, νομίσματα, κοσμήματα, αμφορείς και κανάτες νερού.

Στο μουσείο μπορούν επίσης να τελεστούν πολιτικοί και θρησκευτικοί γάμοι σε συνεργασία με την Αγγλικανική Εκκλησία.

Το Εκκλησιαστικό Μουσείο Ιεράς Μητροπόλεως Πάφου βρίσκεται στην κεντρική πλατεία Γεροσκήπου, στο χώρο όπου παλαιότερα βρισκόταν το παλιό Δημοτικό Σχολείο.

Οι συλλογές του περιλαμβάνουν εικόνες, εκκλησιαστικά εκθέματα μεταλλοτεχνίας (λύχνους, κανδήλια, θυμιατούς) ξυλόγλυπτα (βημόθυρα, θρόνους, σταυρούς ευλογίας), εκθέματα εκκλησιαστικής κεντητικής (χρυσοκέντητα άμφια 18ου και 19ου αιώνα, επιτάφιο 19ου αι.), συλλογή με χειρόγραφα και παλαίτυπα βιβλία (Ευαγγέλια του 1462 και 1604 μ.Χ., Υμνολόγιο του 15ου αιώνα, φιρμάνια 1853) καθώς και τοιχογραφίες από ερειπωμένες εκκλησίες του 11ου-12ου αιώνα.

Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζει η μικρή εικόνα της Αγίας Μαρίνας σε στάση προσευχής, μια από τις αρχαιότερες στην Κύπρο και η μοναδική που ανάγεται στην προ της εικονομαχίας περίοδο χρονολογημένη στον 7ο -8ο αιώνα.

Το Βυζαντινό Μουσείο Αρσινόης στεγάζεται στην Επισκοπή του γραφικού χωριού Περιστερώνα και έχει μια από τις μεγαλύτερες συλλογές σε εικόνες που χρονολογούνται από τον 13ο έως τον 19ο αιώνα. Παρουσιάζει επίσης ξυλόγλυπτα έργα τέχνης που σχετίζονται με τις τελετουργικές ανάγκες της Εκκλησίας, τοπικά και εισαγόμενα ασημένια και μεταλλικά έργα τέχνης, υφάσματα (όπως άμφια ιερέων και επισκοπικά άμφια του 18ου και 19ου αιώνα) και σπάνια βιβλία και χειρόγραφα.

Tο Εκκλησιαστικό Μουσείο στο Μοναστήρι του Αγίου Νεοφύτου βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα βόρεια της Πάφου. Το Μουσείο φιλοξενεί μια σειρά από πολύτιμα κειμήλια, μεταξύ των οποίων σημαντικές εικόνες και άλλα θρησκευτικά αντικείμενα.

Το μοναστήρι ιδρύθηκε από τον Κύπριο ερημίτη και συγγραφέα Νεόφυτο γύρω στο 1200, σε μια τοποθεσία που τότε ήταν ερημική, στην κορυφή της γραφικής κοιλάδας.

Ο ερημίτης λάξευσε μια σπηλιά στο βουνό, η οποία πήρε την ονομασία «Εγκλείστρα» και η οποία καλύπτεται με μερικά από τα ωραιότερα δείγματα βυζαντινών τοιχογραφιών που χρονολογούνται από τον 12ο έως τον 15ο αιώνα. Η νεότερη εκκλησία περιέχει επίσης μερικά από τα καλύτερα δείγματα μετα-βυζαντινών εικόνων που χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα.