Author: Christos

Agia Anastasia Church is a complex of two domed churches located in Polemidia village. The older church – possibly dating to the 12th century – is on the east side and is a cross-in-square domed church. The second church, on the west side, was added in the 14th century and built in the same architectural style. The surviving mural paintings date back to the 14th, 15th and 17th centuries.

Położony 20 km na wschód od Limassol na drodze do Nikozji Agios Georgios Alamanos, został pierwotnie założony jako opactwo w XII wieku, a obecnie funkcjonuje jako klasztor. Oprócz wypełniania obowiązków religijnych, zakonnice spędzają czas na pisaniu ikon, uprawie kwiatów i ziół oraz produkcji miodu.

Kourion był ważnym miastem-królestwem w starożytności i jest jednym z najbardziej imponujących stanowisk archeologicznych na Cyprze. Jego teatr – położony na południowym krańcu urwistego wzgórza, na którym zbudowane jest miasto – ma ogromne znaczenie.

Teatr został zbudowany pod koniec II wieku p.n.e., ale swoje obecne wymiary przyjął w II wieku n.e. Składający się z półokrągłej orkiestry, otoczonej siedzeniami cavea (podziemne cele), został zamknięty od południa przez budynek scaenae frons (fasada), który musiał sięgać wysokości cavea, choć dziś pozostały tylko fundamenty.

Po obu stronach sceny znajdowały się dwa sklepione parodoi (korytarze), z których widzowie wchodzili do teatru. Teatr mógł pomieścić do 3500 widzów.
Na początku III wieku dokonano modyfikacji i teatr przekształcono w arenę, na której odbywały się walki z dzikimi zwierzętami. Pod koniec III wieku widowiska na arenie przestały się odbywać, a teatr powrócił do swojego właściwego przeznaczenia.

Wykopaliska rozpoczęły się w 1933 roku i prowadzone były przez Uniwersytet Pensylwanii, następnie wiele innych uniwersyteckich misji archeologicznych – jak również Cypryjskie Ministerstwo Zabytków – kontynuowało wykopaliska.

Obecnie jest to miejsce wielu działań kulturalnych i przedstawień teatralnych, szczególnie w sezonie letnim.

Stanowisko archeologiczne w Kourion – przewodnik audio (Audio Guide)

Apollo Hylates, bóg lasu, był opiekunem Kourionu i uważa się, że był czczony w tym miejscu od VIII wieku p.n.e. do IV wieku n.e. Jego sanktuarium było ważnym centrum religijnym i na przestrzeni czasu zostało poddane licznym przebudowom.

Pierwotnie miejsce to składało się ze świątyni (ślady której przetrwały w fundamentach obecnej świątyni), okrągłego pomnika, sformalizowanego archaicznego ołtarza i adytonu. W okresie rzymskim miejsce zostało rozbudowane o południowe i północne budynki, które mogły być używane do wystawiania wotów lub zakwaterowania gości. Terakotowe figurki i ceramika, które były gromadzone w świątyni od V wieku p.n.e. do okresu rzymskiego, zostały pochowane w dołach wotywnych.

Większość zabytków –udostępnionych zwiedzającym– znajduje się tu od odbudowy w I wieku i składają się one ze świątyni Apolla (która została częściowo odnowiona), sal pielgrzymów, palestry (gdzie atleci ćwiczyli i współzawodniczyli), kompleksu łaźni, i świętego adytonu.

Zbudowany w 1879 roku przez architekta Francesco da Monghidoro z Bolonii kościół, jest zgodny ze stylem architektonicznym podobnych budynków z tego okresu w całej Europie. Zakonnik zastosował we wnętrzu styl barokowy, natomiast na elewacji zewnętrznej zdecydował się na projekt eklektyczny. Ściany apsydy i jej sklepienie są ozdobione neobizantyjskimi freskami, które zostały przemalowane podczas renowacji w 1979 roku.

Położony w dolinie Kouris, mały bizantyjski kościół Panagia tis Amasgou. Klasztor jest poświęcony Maryi Dziewicy.

Budowla jest jednonawowa, sklepiona kolebkowo, z drugim drewnianym dachem krytym dachówką hakową. Pierwotny kościół został zbudowany w XII wieku i jest ozdobiony wspaniałymi malowidłami ściennymi z XII, XIII i XVI wieku. Wszystkie okoliczne budynki – z wyjątkiem skrzydła zachodniego – są późniejsze i zostały zbudowane na potrzeby sióstr zakonnych, które niedawno się tam osiedliły.

Średniowieczny zamek w Limassol położony jest w samym sercu starego miasta, tuż nad starym portem. Według tradycji to właśnie tutaj Ryszard Lwie Serce poślubił Berengarię z Nawarry i koronował ją na królową Anglii w 1191 roku. Mury obronne mają duże znaczenie archeologiczne i uważa się, że są to fragmenty znacznie większego zamku.

Dokładna data budowy fortu nie jest znana; według Etienne de Lusignan został on zbudowany w 1193 roku przez założyciela dynastii Lusignan, Guy de Lusignana, ale pierwsza oficjalna wzmianka o forcie pochodzi z 1228 roku, podczas zaangażowania Fryderyka II z Niemiec w sprawy Cypru.

Przez lata fort był narażony na ataki wielu najeźdźców, doznając kolejnych zniszczeń podczas trzęsień ziemi w latach 1567 i 1568. W końcu, w 1590 roku, Osmanowie odbudowali fort w jego obecnej formie. Pierwotny fort był większy niż późniejszy, który zawiera niektóre części dawnej budowli, takie jak dwie podłużne sale na parterze. Pod wschodnią salą znajduje się piwnica z celami, która do 1950 roku służyła jako więzienie. Dziś w forcie mieści się Średniowieczne Muzeum Cypru.

Kourion był ważnym miastem-królestwem w starożytności i jest jednym z najbardziej imponujących stanowisk archeologicznych na Cyprze, gdzie dobrze zachowane mozaiki zdobią podłogi jego okazałych willi.

Łaźnie i willa Eustoliosa

Na wschód od teatru znajduje się dom Eustoliosa, który pochodzi prawdopodobnie z początku V wieku, a swoją nazwę zawdzięcza inskrypcji wymieniającej Eustoliosa jako budowniczego. Mozaika z napisem powitalnym zdobi przedsionek wejścia, istnieją również mozaikowe dekoracje w trzech portykach i kompleksie łaźni na północy.

Uważa się, że dom został pierwotnie zbudowany jako rezydencja i prawdopodobnie został otwarty dla publiczności po wybudowaniu łaźni i dodaniu mozaikowych posadzek.

Willa Gladiatorów

Jedną z najbardziej godnych uwagi willi, która pochodzi z drugiej połowy III wieku, jest willa Gladiatorów. Bierze swoją nazwę od serii mozaik w pobliżu jej głównego dziedzińca, przedstawiających walki gladiatorów.

Centralną częścią domu było atrium. Wejście do niego prowadziło przez schody w północno-wschodnim narożniku, które otwierały się na inne, mniejsze atrium połączone z centralnym korytarzem. Południowa część budynku została zniszczona, prawdopodobnie w wyniku trzęsień ziemi w IV wieku. Na wschód od korytarza znajduje się typowy kompleks łaźni.

Willa Achillesa

Składająca się z otwartego dziedzińca z pokojami po dwóch stronach i portykiem willa Achillesa z IV wieku, wzięła swoją nazwę od mozaiki legendarnego greckiego bohatera. Rezydencja była najprawdopodobniej używana do przyjmowania oficjalnych gości; willa charakteryzuje się innym rodzajem posadzki podłogowej.

Stanowisko archeologiczne w Kourion – przewodnik audio (Audio Guide)

Od poniedziałku 1 grudnia do niedzieli 7 grudnia 2025 roku stanowisko archeologiczne w Kourion będzie zamknięte dla zwiedzających z powodu prac konserwatorskich.

Pozostałości archeologiczne Kourion – które było jednym z najważniejszych miast-królestw na wyspie w starożytności – są najbardziej imponujące na wyspie, a wykopaliska odkryły wiele znaczących znalezisk, które można obejrzeć na miejscu.

Miasto-królestwo zostało zbudowane na wzgórzach w okolicy, wychodziło na żyzną dolinę rzeki Kouris, którą kontrolowało. Według znalezisk archeologicznych dowody sugerują, że Kourion był powiązywany z greckim mitem o mieszkańcach Argos z Peloponezu, a jego mieszkańcy wierzyli, że są potomkami imigrantów z Argei. Niegdyś kwitnące królestwo zostało ostatecznie zniszczone podczas silnego trzęsienia ziemi w 365 roku.
Wspaniały grecko-rzymski teatr – centralny punkt terenu – został zbudowany w II wieku p.n.e.

i rozszerzony w II wieku n.e. Teatr został odrestaurowany, a obecnie jest używany do widowisk muzycznych i teatralnych – głównie w miesiącach letnich – co czyni go jednym z najbardziej popularnych miejsc do organizowania wysokiej klasy wydarzeń kulturalnych.

Na wschód od teatru znajdują się pozostałości ważnego budynku, domu Eustoliosa, który był pierwotnie prywatną willą przekształconą w publiczny ośrodek rekreacyjny w okresie wczesnego chrześcijaństwa.

Chociaż willa była skromnych rozmiarów, była dobrze wyposażona i bogato zdobiona. Jej pozostałości składają się z czterech paneli pięknych, mozaikowych posadzek z V wieku w centralnym pomieszczeniu, a kompleks kąpielowy, który znajduje się na wyższym poziomie, dostępny jest przez schody, na północ od budynku. Konstrukcja dachu pozwala zwiedzającym cieszyć się miejscem przez cały rok i odkrywać jego pozostałości.

Same łaźnie pierwotnie otwierały się z centralnego pomieszczenia na północ i wschód, gdzie znajdowało się miejsce do zimnych kąpieli (frigidarium). Przed każdym z pomieszczeń znajduje się płytka wanna na stopy, natomiast na zachodzie widoczne są pozostałości hipokaustów, które ogrzewały pomieszczenie średnie (tepidarium) i pomieszczenie gorące (caldarium). W tym ostatnim zachowały się wbudowane umywalki do gorących kąpieli, a także komory do ogrzewania, z których gorące powietrze było przenoszone przez hipokausty, w górę przez specjalnie wycięte przewody, oraz przez ściany i pod terakotowymi płytkami podłogowymi.

Poza willą Eustoliosa, mozaiki posadzkowe znajdują się również w willi Achillesa i Gladiatorów, z willami nazwanymi po scenach przedstawionych na mozaikach.

Na miejscu widoczne są również pozostałości rzymskiej agory. Struktura pochodzi z początku III wieku, ze zmianami dokonanymi w okresie wczesnochrześcijańskim. Agora rzymska zbudowana jest na pozostałościach wcześniejszej budowli publicznej, która użytkowana była od końca IV wieku do końca okresu hellenistycznego.

Agora miasta otoczona jest portykami z marmurowymi kolumnami po obu stronach, natomiast po jej północno-zachodniej stronie znajduje się imponująca łaźnia publiczna i mała świątynia, Nymphaeum, poświęcona nimfom wodnym.

Wczesnochrześcijańska bazylika znajdująca się w tym miejscu pochodzi z V wieku, z oddzielnym baptysterium po zewnętrznej stronie północnej.
Stadion w Kourion leży 1 km na zachód, po prawej stronie drogi w kierunku Pafos.

Stanowisko archeologiczne w Kourion – przewodnik audio (Audio Guide)