Author: Christos

Lokalne Muzeum Etnograficzne w Geroskipou mieści się w tradycyjnym XVIII-wiecznym budynku, znanym jako „Dom Hadjismith”, i zostało założone w 1978 roku.

Muzeum posiada dużą i różnorodną kolekcję eksponatów pochodzących z całego Cypru i przedstawiających życie codzienne, rzemiosło, zajęcia i różne przejawy cypryjskiej sztuki ludowej w XIX i na początku XX wieku. Wiejskie rzemiosła obejmują garncarstwo, wyrób szali, tkanie dywanów i robienie lin, a także produkcję jedwabiu, z którego słynęła wyspa.

Sam budynek jest okazały, jak na ówczesne standardy, i pierwotnie stanowił część większego kompleksu budynków. Jest wpisany na listę zabytków starożytnych i należał niegdyś do Andreasa Zimboulakisa, bogatego i wykształconego człowieka, który został mianowany brytyjskim agentem konsularnym na Cypr Zachodni i był odpowiedzialny za zaopatrzenie brytyjskich wojsk. Brytyjski admirał Sir Sydney Smith regularnie odwiedzał ten dom, dzięki czemu zyskał on przydomek „domu Smitha”.

Nazwa wioski Geroskipou pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „święty ogród” (ieros kipos), ponieważ w tym miejscu znajdował się niegdyś święty ogród Afrodyty.

Muzeum Tkactwa w Fyti prezentuje przykłady słynnych tkanin z wioski i pokazuje, jak od czasów średniowiecza uprawiano to rzemiosło na starodawnych krosnach.

Unikalny styl tkacki znany jest lokalnie jako fythkiotika i charakteryzuje się różnorodnością wzorów i bogatą kolorystyką.

Muzeum Etnograficzne to prywatne muzeum, które zostało otwarte w 1958 roku i składa się z kolekcji George’a Eliadesa – intelektualisty, który interesował się archeologią, historią, sztuką ludową i literaturą oraz zbierał skarby sztuki z cypryjskiej wsi, a zwłaszcza z regionu Pafos.

Dwupiętrowy budynek, mieszczący się w rezydencji z 1894 roku, jest wykonany z kamienia, ma trzy niezwykłe łuki w stylu gotyckim i piękne ogrody.
Wśród eksponatów znajdują się: stroje (zwłaszcza stroje wiejskie i ozdoby), tradycyjne rzeźbione meble drewniane, lustra weneckie, narzędzia rolnicze, naczynia kuchenne, wyroby z gliny, krosna i wyroby tkane, a także znaleziska archeologiczne pochodzące głównie z okresu chalkolitu, w tym monety, biżuteria, amfory i dzbany.

W muzeum można również organizować śluby cywilne i religijne we współpracy z Kościołem Anglikańskim.

Muzeum Sztuki Sakralnejw Pafos znajduje się na centralnym placu Geroskipou, w tym samym budynku, w którym dawniej mieściła się szkoła podstawowa w Geroskipou.

Muzeum posiada niezwykłą kolekcję ikon, kościelnych przedmiotów metalowych (takich jak kadzielnice, lampy, świeczniki), kolekcję rzeźb z drewna (ikonostas, drzwi królewskie, krucyfiksy), zbiór haftów kościelnych (złote szaty liturgiczne, epitafia), zbiór rękopisów i starych ksiąg (m.in. Ewangelie z 1462 i 1604 roku, Hymnologium z XV wieku, Firmany z 1853 roku) oraz oderwane freski ścienne z XII wieku.

Wśród eksponatów wyróżnia się mała ikona Agi Mariny z uniesionymi rękami w pozycji orantki. Jest to jedna z najstarszych ikon na Cyprze i jedyna pochodząca z okresu przedikonoklastycznego, z VII-VIII wieku.

Położone w Świętym Biskupstwie w malowniczej wiosce Peristerona, Muzeum Bizantyjskie w Arsinoe posiada jedną z największych kolekcji ikon pochodzących z XIII-XIX wieku. Eksponowane są również artefakty rzeźbione w drewnie związane z ceremonialnymi potrzebami kościoła; lokalne i importowane srebra i wyroby metalowe; tkaniny (takie jak XVIII- i XIX-wieczne szaty kapłańskie i szaty biskupie) oraz rzadkie książki i manuskrypty.

W położonym około 9 km na północ od Pafos muzeum kościelnym w klasztorze Agios Neophytos zgromadzono wiele cennych relikwii, w tym ważne ikony i inne artefakty religijne.

Sam klasztor został założony przez cypryjskiego pustelnika i pisarza Neofytosa około 1200 roku w miejscu, które wcześniej było ustronnym miejscem u wylotu malowniczej doliny.

Pustelnik wyciosał w górach jaskinię zwaną enkleistra, która jest pokryta jednymi z najwspanialszych przykładów fresków bizantyjskich pochodzących z XII-XV wieku, natomiast w późniejszym kościele znajdują się jedne z najwspanialszych ikon postbizantyjskich z XVI wieku.