Month: December 2015

Apollo Hylates, bóg lasu, był opiekunem Kourionu i uważa się, że był czczony w tym miejscu od VIII wieku p.n.e. do IV wieku n.e. Jego sanktuarium było ważnym centrum religijnym i na przestrzeni czasu zostało poddane licznym przebudowom.

Pierwotnie miejsce to składało się ze świątyni (ślady której przetrwały w fundamentach obecnej świątyni), okrągłego pomnika, sformalizowanego archaicznego ołtarza i adytonu. W okresie rzymskim miejsce zostało rozbudowane o południowe i północne budynki, które mogły być używane do wystawiania wotów lub zakwaterowania gości. Terakotowe figurki i ceramika, które były gromadzone w świątyni od V wieku p.n.e. do okresu rzymskiego, zostały pochowane w dołach wotywnych.

Większość zabytków –udostępnionych zwiedzającym– znajduje się tu od odbudowy w I wieku i składają się one ze świątyni Apolla (która została częściowo odnowiona), sal pielgrzymów, palestry (gdzie atleci ćwiczyli i współzawodniczyli), kompleksu łaźni, i świętego adytonu.

Pozostałości archeologiczne Kourion – które było jednym z najważniejszych miast-królestw na wyspie w starożytności – są najbardziej imponujące na wyspie, a wykopaliska odkryły wiele znaczących znalezisk, które można obejrzeć na miejscu.

Miasto-królestwo zostało zbudowane na wzgórzach w okolicy, wychodziło na żyzną dolinę rzeki Kouris, którą kontrolowało. Według znalezisk archeologicznych dowody sugerują, że Kourion był powiązywany z greckim mitem o mieszkańcach Argos z Peloponezu, a jego mieszkańcy wierzyli, że są potomkami imigrantów z Argei. Niegdyś kwitnące królestwo zostało ostatecznie zniszczone podczas silnego trzęsienia ziemi w 365 roku.
Wspaniały grecko-rzymski teatr – centralny punkt terenu – został zbudowany w II wieku p.n.e.

i rozszerzony w II wieku n.e. Teatr został odrestaurowany, a obecnie jest używany do widowisk muzycznych i teatralnych – głównie w miesiącach letnich – co czyni go jednym z najbardziej popularnych miejsc do organizowania wysokiej klasy wydarzeń kulturalnych.

Na wschód od teatru znajdują się pozostałości ważnego budynku, domu Eustoliosa, który był pierwotnie prywatną willą przekształconą w publiczny ośrodek rekreacyjny w okresie wczesnego chrześcijaństwa.

Chociaż willa była skromnych rozmiarów, była dobrze wyposażona i bogato zdobiona. Jej pozostałości składają się z czterech paneli pięknych, mozaikowych posadzek z V wieku w centralnym pomieszczeniu, a kompleks kąpielowy, który znajduje się na wyższym poziomie, dostępny jest przez schody, na północ od budynku. Konstrukcja dachu pozwala zwiedzającym cieszyć się miejscem przez cały rok i odkrywać jego pozostałości.

Same łaźnie pierwotnie otwierały się z centralnego pomieszczenia na północ i wschód, gdzie znajdowało się miejsce do zimnych kąpieli (frigidarium). Przed każdym z pomieszczeń znajduje się płytka wanna na stopy, natomiast na zachodzie widoczne są pozostałości hipokaustów, które ogrzewały pomieszczenie średnie (tepidarium) i pomieszczenie gorące (caldarium). W tym ostatnim zachowały się wbudowane umywalki do gorących kąpieli, a także komory do ogrzewania, z których gorące powietrze było przenoszone przez hipokausty, w górę przez specjalnie wycięte przewody, oraz przez ściany i pod terakotowymi płytkami podłogowymi.

Poza willą Eustoliosa, mozaiki posadzkowe znajdują się również w willi Achillesa i Gladiatorów, z willami nazwanymi po scenach przedstawionych na mozaikach.

Na miejscu widoczne są również pozostałości rzymskiej agory. Struktura pochodzi z początku III wieku, ze zmianami dokonanymi w okresie wczesnochrześcijańskim. Agora rzymska zbudowana jest na pozostałościach wcześniejszej budowli publicznej, która użytkowana była od końca IV wieku do końca okresu hellenistycznego.

Agora miasta otoczona jest portykami z marmurowymi kolumnami po obu stronach, natomiast po jej północno-zachodniej stronie znajduje się imponująca łaźnia publiczna i mała świątynia, Nymphaeum, poświęcona nimfom wodnym.

Wczesnochrześcijańska bazylika znajdująca się w tym miejscu pochodzi z V wieku, z oddzielnym baptysterium po zewnętrznej stronie północnej.
Stadion w Kourion leży 1 km na zachód, po prawej stronie drogi w kierunku Pafos.

Stanowisko archeologiczne w Kourion – przewodnik audio (Audio Guide)

Służący za doskonały przykład architektury wojskowej, zamek Kolossi został pierwotnie zbudowany w XIII wieku i przebudowany w swojej obecnej formie w XV wieku.

Po upadku Akry w 1291 roku służył jako Wielka Komandoria Rycerzy Zakonu Świętego Jana z Jerozolimy, a w XIV wieku znalazł się w domenie templariuszy. Podczas pobytu na Cyprze rycerze produkowali i eksportowali słodkie wino, które stało się znane jako „vin de Commanderie”. Dziś wino Commandaria jest jednym z tradycyjnych win wyspy i jednym z najstarszych nazwanych win na świecie, mając tę samą nazwę od ośmiu wieków.
Obok zamku znajdują się ruiny XIV-wiecznej cukrowni.

Średniowieczny Zamek Kolossi – Przewodnik audio (Audio Guide)

Zlokalizowany na przylądku Gata, 15 km od Limassol, na południowy wschód od słonego jeziora klasztor Akrotiri Agios Nikolaos ton Gaton (św. Mikołaj od Kotów) jest prawdopodobnie najstarszym klasztorem na Cyprze. Kaplica klasztorna, która pochodzi z XIV wieku, została opuszczona w wieku XVI. We wczesnych latach 80. XX wieku został przywrócony do życia przez ortodoksyjne siostry zakonne.

Według tradycyjnych podań, klasztor został ufundowany przez św. Helenę, matkę cesarza Konstantyna Wielkiego, która pozostawiła w tym miejscu kawałek św. Krzyża. W czasie ogromnych susz, które dotknęły Cypr, wiele osób opuściło przylądek i miejsce zostało opanowane przez węże.

W tej sytuacji Konstantyn Wielki wysłał na Cypr jednego ze swoich dowódców wojskowych Kalokerosa, który wypuścił na przylądku tysiące kotów, tak by rozprawiły się z wężami i w tej sposób ocaliły to miejsce.

Mimo iż obecnie w klasztorze przebywa tylko kilka sióstr zakonnych, znajduje się tam wiele kotów, które uznaje się za potomków pogromców węży.