Author: Christos

Mityczne miejsce narodzin Afrodyty, Petra tou Romiou, to ciekawa formacja geologiczna ogromnych skał rozciągająca się wzdłuż jednego z najpiękniejszych wybrzeży na wyspie, położona na południowo-zachodnim wybrzeżu dystryktu Pafos.

Według legendy, z morskiej piany narodziła się tu starożytna grecka bogini miłości i piękna – Afrodyta, która wynurzyła się z fal i została odprowadzona na muszli na tę właśnie plażę.

Z gigantycznymi formacjami skalnymi, które można zobaczyć w tym samym miejscu, wiąże się inna – bardziej aktualna – legenda, która mówi, że bizantyjski bohater Digenis Akritas wzniósł je tam, aby powstrzymać arabskich Saracenów (VII-X wiek) . To do tego bohatera pochodzi nazwa Petra tou Romiou (gr. skała Greka).

Podobno w pewnych warunkach pogodowych fale podnoszą się, łamią i tworzą słup wody, który rozpływa się w słup piany. Dzięki wyobraźni wygląda to chwilowo jak efemeryczny, ulotny kształt człowieka. Inne popularne mity mówią, że trzykrotne opłynięcie skały przyniesie liczne błogosławieństwa, w tym wieczną młodość, urodę, szczęście, płodność i prawdziwą miłość.

Miejsce łączy się ze Szlakiem Afrodyty.

Petra tou Romiou – przewodnik audio (Audio Guide)

Opuszczony klasztor Panagia tou Sinti znajduje się na brzegu rzeki Xeros w Pentalii i jest poświęcony Matce Boskiej (Panagia) z Sinti.

Kościół ma ośmiokątną kopułę z czterema oknami i pochodzi z pierwszej połowy XVI wieku. Jego centralna nawa jest w dobrym stanie. Budowla jest uważana za jeden z najważniejszych budynków okresu weneckiego.

Klasztor funkcjonował do 1927 roku, a następnie został opuszczony. W 1994 roku klasztor Kykkos podjął się konserwacji klasztoru, kończąc ją w 1997 roku, kiedy to otrzymał nagrodę Europa Nostra za zastosowanie dobrych technik renowacji i zachowanie jego oryginalnego charakteru.

Znajdujący się w wiosce Geroskipou ten ciekawy bizantyjski kościół z IX wieku, jest pięciokopułową, trójnawową, sklepioną beczkowo bazyliką, co czyni go jednym z zaledwie dwóch takich kościołów na całej wyspie.

Piękne malowidła ścienne we wnętrzu pochodzą z różnych okresów, od VIII do XV wieku. Monochromatyczny czerwonawy krzyż, namalowany bezpośrednio na kamieniu, jest wcześniejszego typu i został odsłonięty podczas prac konserwatorskich. Ten typ krzyża jest zwykle datowany na okres wczesnochrześcijański, do VIII-IX wieku.

Oprócz fresków, w kościele znajduje się również dość znacząca przenośna, dwustronna ikona, datowana na XV wiek. Na jednej stronie przedstawiona jest Matka Boska, a na drugiej scena Ukrzyżowania.

Według tradycji, nazwa Geroskipou (gr. święty ogród) pochodzi od świętych ogrodów bogini Afrodyty, które znajdowały się na południe od wsi w kierunku morza, w miejscu, gdzie starożytni pielgrzymi rozpoczynali swoją podróż do sanktuarium Palaipafos (stare Pafos). Jako taki, kościół może stać na ruinach starożytnej świątyni poświęconej Afrodycie, choć mógł być również pierwotnie poświęcony Timios Stavros (Świętemu Krzyżowi). Obecnie jest on poświęcony chrześcijańskiej męczennicy Agia Paraskevi.

Stanowisko archeologiczne Agios Georgios w wiosce Pegeia w Pafos jest znanym w regionie miejscem pielgrzymek. Wykopaliska, które rozpoczęły się w latach 50. XX wieku, odkryły znaczące dowody na istnienie w tym miejscu wczesnochrześcijańskiej osady.

Prace wykopaliskowe odsłoniły trzy wczesnochrześcijańskie bazyliki i łaźnię z VI wieku, podczas gdy późniejsze wykopaliska (w latach dziewięćdziesiątych) ujawniły rozległą, nieogrodzoną osadę, która zajmowała środkową część i południowe zbocze przylądka w okresie rzymskim i wczesnochrześcijańskim.

Osada rozkwitła w czasach Justyniana I (527-565), a jej korzystne położenie sugeruje, że był to prawdopodobnie port dla statków transportujących zboże z Egiptu do Konstantynopola.

Nekropolia leży na czubku klifu z grobowcami wykutymi w skale. W centrum osady – na środku cypla – znajduje się duża trójnawowa Bazylika A z przylegającym do niej od zachodu baptysterium. Do północnej strony baptysterium przylega mniejsza trójnawowa bazylika z transeptem.

Trójnawowa Bazylika B leży u podnóża południowego zbocza cypla, podczas gdy pozostałości małej trójnawowej Bazyliki C leżą na północny wschód od osady, z przyległymi strukturami wzdłuż północnej strony takimi jak zakrystia, tłocznia oleju, studnia, domu dla gości i dziedziniec.

Miejsce pielgrzymek Agios Georgios znajduje się pomiędzy miejscem, gdzie znajdują się bazyliki, a nekropolią. Znajduje się tam również mała kaplica założona pod koniec XIII i na początku XIV wieku o nazwie Agios Georgios. Kamienny kościół Agios Georgios został zbudowany niedawno.