Author: Christos

Zabytek jest zlokalizowany na zachodnim brzegu Słonego Jeziora i powstał w kilku etapach, z pracami trwającymi od 1760 do 1817 roku. Jest to ważny zabytek muzułmański, jedno z najbardziej czczonych miejsc świata islamskiego – do dziś wykorzystywany w celach religijnych Meczet został zbudowany nad grobem Umm Haram lub Ummü Haram, którą uważa się za ukochaną siostrę przybranej matki proroka Mahometa lub wyznawczynię z Medyny.

Umm Haram zmarła krótko po przybyciu na Cypr w 647 lub 649 roku, gdzie przybyła w czasie najazdów arabskich prowadzonych przez arabskiego gubernatora Syrii Moawiya w celu powiększenia imperium muzułmańskiego w basenie Morza Śródziemnego. Umm Haram została pochowana w tym samym miejscu, w którym zmarła. Prace konserwacyjne, mające na celu zachowanie zabytku w dobrym stanie, są prowadzone przez Ministerstwo Zabytków systematycznie od 1967 roku i obejmują konserwację elementów murowanych, drewnianych i ornamentów. 

Stanowisko Archeologiczne Choirokoitia jest niezwykle dobrze zachowaną osadą z epoki neolitu, która została umieszczona na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Pozostałości ze wszystkich faz epoki neolitu są widoczne w osadzie i dostarczają wiedzy dotyczącej warunków życia w tym regionie w czasach prehistorycznych oraz jak kultura neolitu rozprzestrzeniała się na tym terytorium.

Pięć charakterystycznych cylindrycznych domostw zostało zrekonstruowanych w pobliżu osady, z wykorzystaniem metod i materiałów stosowanych w czasach neolitu. Domostwa są wyposażone w repliki narzędzi domowych znalezionych w oryginalnych domostwach, dzięki czemu można sobie doskonale wyobrazić, jak wyglądały one w przeszłości. Roślinność w okolicach osady składa się z endemicznych roślin i drzew, które rosły na Cyprze od czasów neolitu.

Osada Neolityczna Choirokoitia – Przewodnik audio (Audio Guide).

Meczet Kebir (Buyuk) jest prawdopodobnie pierwszym osmańskim meczetem na Cyprze i pierwotnie był kościołem katolickim pod wezwaniem św. Katarzyny w XIII-XIV wieku, przed jego przebudową.

Najstarsza wzmianka o jego istnieniu znajduje się w dokumencie z 1747 roku autorstwa Bekira Paszy, twórcy akweduktu w Larnace (Larnace). Dokument precyzuje, że publiczna fontanna w meczecie powinna otrzymywać wodę z jego akweduktu, a ta publiczna fontanna nadal istnieje poza meczetem.

Pochodzący z XI wieku bizantyjski kościół Angeloktisti (gr. zbudowany przez anioły) powstał na ruinach bazyliki wczesnochrześcijańskiej z V wieku.

Oryginalna absyda przetrwała wraz z jednym z najpiękniejszych przykładów sztuki bizantyjskiej na wyspie – rzadką mozaiką z VI wieku przedstawiającą Matkę Boską z Dzieciątkiem oraz dwóch archaniołów Michała i Gabriela. Piękno mozaiki jest porównywane do kunsztu mozaik z Rawenny. Tego typu mozaiki z tego okresu zostały odkryte jedynie na Cyprze i górze Synaj.

Po XI wieku wprowadzono pewne zmiany. Frankowie dodali nową fasadę oraz dzwonnicę. W sanktuarium znajduje się bardzo stara i rzadka ikona z X wieku, która przedstawia Matkę Boską, św. Łazarza i Łukasza Ewangelistę. Według legendy, wszyscy pozostawali przyjaciółmi i spotkali się w Kition w trudnych dla chrześcijaństwa czasach. 

Znajdujący się na placu o tym samym imieniu kościół św. Łazarza, jest wspaniałym kamiennym kościołem i pozostaje jednym z najwybitniejszych przykładów bizantyjskiej architektury na Cyprze. Kościół został zbudowany nad grobem świętego.

Świątynia została zbudowana przez Cesarza Leo VI w IX wieku i odrestaurowana w wieku XVII. Pomimo że trzy kopuły i oryginalna dzwonnica zostały zniszczone w trakcie panowania osmańskiego, przetrwał złocony ikonostas, który jest wspaniałym przykładem barokowej snycerki.

Św. Łazarz przybył na Cypr po wskrzeszeniu przez Chrystusa. Został wyświęcony na biskupa Kition przez apostołów Barnabę i Pawła i mieszkał w tym mieście przez 30 lat. Pod sanktuarium znajduje się jego grób.

Święty jest niezwykle ważny dla lokalnej społeczności i procesja na jego cześć jest prowadzona ulicami miasta na osiem dni przed Wielkanocą. W trakcie procesji ikona św. Łazarza jest obnoszona ulicami Larnaki.

Obok kościoła znajduje się Muzeum Bizantyjskie, w którym można oglądać ważne ikony, dzieła sztuki sakralnej i relikwie.

Kościół Agios Lazaros oraz Muzeum Sztuki Sakralnej – Przewodnik audio (Audio Guide).

Kaplica Agios Georios Arpera jest zlokalizowana 2 km od Larnaki w wiosce Teresfanou. W średniowieczu znajdowała się tam wioska Arpera.

Kaplica została zbudowana przez dragomana Christofakisa Konstantinou w 1745 roku, w jej środku znajduje się fresk przedstawiający urzędnika i jego rodzinę jako fundatorów, oraz wiele ikon podpisanych przez malarza Ioannikosa. Uważa się, że obraz rodzinny przedstawia Dragomana ofiarującego kościół św. Grzegorzowi w podziękowaniu za pomyślne zakończenie prac nad akweduktem „Kamares” w Larnace, które on nadzorował.

Urząd dragomana został wprowadzony na Cyprze z początkiem panowania Turków osmańskich i został wycofany w 1821 roku w trakcie greckiej wojny o niepodległość. Dragomani byli odpowiedzialni za relacje między paszą (wysokim oficerem) a ludnością lokalną. Poza samym paszą byli najwyżej sytuowanymi dostojnikami.

Kościół Agios Antonios znajduje się 9 km na zachód od Larnaki w wiosce Kelia; jest to jeden z najważniejszych bizantyjskich kościołów na Cyprze, datowany na IX wiek.

Budynek to trójnawowa przesklepiona bazylika, która kiedyś miała kopułę. W kościele znajdują się znaczące dekoracje ścienne z IX, XI i XIII wieku.