Author: Christos

Muzeum szewca Christosa Chrysanthou znajduje się w górzystej wiosce Spilia i zostało założone w 2007 roku przez Andreasa Chrysanthou na cześć jego ojca Christosa – który dożył sędziwego wieku 101 lat i był między innymi szewcem.

Wśród eksponatów znajduje się ławka szewska – zbudowana w 1920 r. – ze wszystkimi powiązanymi narzędziami do produkcji obuwia, a także maszyny Singer i księga rachunkowa z 1933 r. Na ścianie wiszą różne formy do butów, skóry i obuwie.

Muzeum znajduje się w piwnicy domu rodzinnego i zostało uznane za skarb narodowy.

Muzeum Klasztoru Kykkos jest integralną częścią klasztoru i mieści bezcenną kolekcję ikon, naczyń konsekrowanych, manuskryptów i cypryjskich antyków.

Sam klasztor jest najbogatszym i najbardziej wystawnym z cypryjskich klasztorów i znajduje się na szczycie góry, na wysokości 1318 m n.p.m., na północny zachód od Troodos.

Klasztor, poświęcony Panagii (Dziewicy Maryi), posiada jedną z trzech ikon przypisywanych Agiosowi Loukasowi (Apostołowi Łukaszowi). Ikona, pokryta złoconym srebrem, znajduje się w kapliczce wykonanej ze skorupy żółwia i masy perłowej, stojącej przed ikonostasem.

Klasztor Kykkos – przewodnik audio (Audio Guide).

Muzeum, znajdujące się w górskiej wiosce Palaichori, mieści się w starym, odrestaurowanym budynku i prezentuje bogactwo sztuki bizantyjskiej z kilku kościołów i kaplic w wiosce.

Eksponaty pochodzą z okresu od czasów frankijskich do współczesności i przedstawiają szeroki zakres sztuki sakralnej, takiej jak ikono-pisarstwo, rzeźba w drewnie, wyroby ze srebra, tkactwo i drukarstwo – głównie z okresu postbizantyjskiego.

Multimedialny infokiosk dostarcza informacji o regionie w czterech różnych językach.

Cała wioska Fikardou, opuszczona na początku XIX wieku, została uznana za starożytny zabytek i starannie odrestaurowana, aby zachować XVIII-wieczne domy z niezwykłą stolarką i architekturą ludową. Dwa z tych domów przekształcono w muzea, w których eksponuje się przedmioty wiejskie i przedstawia życie na wsi w dawnych latach.

Dom Katsinioros – nazwany tak na cześć ostatniego właściciela – to dwupiętrowy, kamienny dworek ze stromym, drewnianym dachem i wieloma elementami architektury z XVI wieku. Zgodnie z tradycyjnym układem domów z tego okresu, górne piętro służyło jako część mieszkalna domu, podczas gdy parter był wykorzystywany do tłoczenia winogron, a także do przechowywania innych produktów rolnych i narzędzi – wszystko to można zobaczyć w muzeum.

Znajduje się tu również wystawa zdjęć, rysunków i tekstów dotyczących renowacji domów, za którą w 1987 roku przyznano im – i wiosce – nagrodę Europa Nostra.

Drugi dom – Achilleasa Dimitri – został przekształcony w warsztat tkacki i dom gościnny dla naukowców.