Wioska Odou

Położona w regionie Larnaki wioska Odou, charakteryzująca się tradycyjną architekturą ludową, jest uważana za jedną z najbardziej malowniczych, tradycyjnych wiosek na wyspie.

Wioska leży u podnóża gór Troodos w regionie południowym, na wysokości 850 m n.p.m. i 50 km od Larnaki. Można do niej dotrzeć, jadąc trasą A5 i F112.
Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa „odos” (ulica) i wywodzi się z okresu bizantyjskiego.

Przez wieś, która znajdowała się przy głównej ulicy, przebiegała główna arteria rzymskiej sieci dróg na Cyprze, a mimo że osada została założona w późniejszym czasie, nazwa została zachowana.

W wiosce uprawia się różne warzywa, ale najbardziej znana jest z pysznych, aromatycznych pomidorów. Do jej ciekawych zabytków należy mały drewniany kościółek pod wezwaniem Agia Marina, który został założony w 1777 roku.

Psematismenos village

Położona w regionie Larnaka (Larnaka) wioska Psematismenos jest mała, spokojna i urocza, o starożytnych korzeniach i tradycyjnym charakterze. Znajduje się 31 km na południowy zachód od Larnaki i można do niego dojechać autostradą A5, a następnie A1. W połowie drogi do Limassolskręcamy do wioski Psematismenos.

Obszar ten był zamieszkany od czasów prehistorycznych – o czym świadczą znaleziska archeologiczne – podczas gdy uważa się, że sama wioska została założona w okresie bizantyjskim i uprawia między innymi owoce cytrusowe, oliwki i chleb świętojański.

Godnym uwagi zabytkiem jest wiejski kościół, który jest poświęcony Agia Marina i pochodzi z XVI wieku. Został całkowicie przebudowany w 1886 roku, a jego sanktuarium zawiera wiele starych fresków, a ikonostas pochodzi z 1850 roku.

Wioska Lefkara

Położona w regionie Larnaki górska wioska Lefkara, podzielona na Pano Lefkara i Kato Lefkara (wyższa i niższa Lefkara), jest znana na całym świecie ze swoich tradycyjnych wyrobów rękodzielniczych – koronkowych haftów i filigranowego srebra. Wioska leży u podnóża gór Troodos w regionie południowo-wschodnim, 650 m n.p.m., 43 km od Larnaki, a dojechać do niej można trasami A5, A1 i E105.

Koronkarstwo i srebrnictwo uprawia się tu od czasów weneckich, a zwiedzający mogą dowiedzieć się o nich wszystkiego, a także obejrzeć, jak powstają koronki i srebra w Centrum Rzemiosła Lefkara, Muzeum Tradycyjnego Haftu i Srebrnictwa oraz w różnych warsztatach. Legenda głosi, że w 1481 roku wioskę odwiedził słynny malarz Leonardo da Vinci, który kupił koronkowy obrus na ołtarz, a następnie podarował go katedrze w Mediolanie.

Miejscowość ma bardzo malowniczy charakter, z wąskimi, krętymi uliczkami i tradycyjną architekturą starych domów pokrytych terakotą. Jest ona również jednym z przystanków na 7. szlaku winiarskim wyspy, który obejmuje obszar górzystej Larnaki – Nikozji.

Do ciekawych zabytków należą Muzeum Folkloru, stara fontanna i stary młyn oliwny. W miejscowości znajdują się również piękne i zabytkowe kaplice, w tym kościół Świętego Krzyża (Timios Stavros) oraz kaplica Archangelosa Michaila w Kato Lefkara, z freskami pochodzącymi z XII i XV wieku.

Co roku w sierpniu odbywa się popularny festiwal Lefkary, obejmujący program muzyczny, taneczny, teatralny i wystawy rękodzieła, podczas którego goście są serdecznie witani.

Kornos village

Położona w regionie Larnaka (Larnaka) wioska Kornos słynie ze zwyczaju ręcznego wyrabiania glinianej ceramiki i tradycji pszczelarskiej, w której produkuje się najwyższej jakości miody.

Gmina Kornos znajduje się w centrum trzech dużych miast: Lefkozji (Nikozja), Limassol i Larnaka, a wioska znajduje się 27 km na zachód od Larnaki – można do niej dojechać trasą E104 i F109.

Wioska istniała co najmniej od czasów frankijskich i jest określana jako “Corno”, podczas gdy jej nazwa może być skrótem od greckiego słowa “koronos” (wrona) lub od obcego słowa “corne/o”, oznaczającego “występ” lub “róg”, od dwóch ostrych szczytów w wiosce.

Jej produkty rolne obejmują między innymi owoce cytrusowe, oliwki i chleb świętojański, a wioska zachowała swoją uroczą, tradycyjną architekturę ludową, z dachami pokrytymi dachówką, kamiennymi cegłami, łukami i drewnianymi okiennicami.
Wśród ciekawych zabytków znajduje się główny kościół wioski, poświęcony Świętemu Ioannisowi Chrzcicielowi. Zbudowany na początku XIX wieku kościół jest w stylu gotyckim i mieści ikonę czcigodnego świętego z 1734 roku.

Wioska Kato Drys

Położona w regionie Larnaki maleńka górska wioska Kato Drys jest sielska i malownicza, stanowiąc idealne miejsce do uprawiania agroturystyki. Wioska znajduje się 36 km na południowy zachód od Larnaki i można do niej dojechać jadąc drogami A5 i A1, a następnie trasą E105. Przed dotarciem do wsi Pano Lefkara należy skręcić w lewo, w kierunku Kato Drys.

Kato Drys oznacza po grecku „niższy dąb”, a miejscowość istnieje od czasów bizantyjskich – określana jest jako miejsce narodzin świętego Neofity pustelnika (Agios Neofytos), a na starych mapach pojawia się także nazwa Catodi.

Produkcja rolna obejmuje m.in. winogrona, owoce cytrusowe, migdały, oliwki i karob, a w wiosce, która sąsiaduje z obszarem Lefkary, uprawia się także rękodzieło – słynne koronki z Lefkary.

Wioska jest częścią siódmego szlaku winiarskiego na wyspie, obejmującego obszar górski Larnaka – Nikozja. Znajdują się tu dwa ciekawe muzea: Muzeum Wiejskie oraz Muzeum Pszczół i Haftu, a także dwa ważne kościoły: Panagia Eleousa z XV w. i Agios Charalambos z początku XIX w.

Co roku w lipcu w wiosce odbywa się tutaj jeden z największych letnich festiwali muzycznych Feggaros.

Wioska Kalavasos

Położona w regionie Larnaki, na zachodnim brzegu rzeki Vasilikos, wioska Kalavasos słynie z neolitycznej osady i stanowiska archeologicznego Tenta. Miejscowość leży 40 km na południowy zachód od Larnaki i można do niej dojechać drogami A5 i A1 oraz trasą E106.

Uważa się, że nazwa Kalavasos pochodzi od starożytnego greckiego słowa „vassa”, oznaczającego lesistą dolinę, co wskazuje na bujne krajobrazy. Rośnie tu m.in. sosna, oleaster, żarnowiec, skalnica i macierzanka. Uprawia się tu m.in. owoce cytrusowe, oliwki i karob, które nawadniane są przez zaporę wodną.

Do innych ciekawych zabytków należy kościół Panagia Titiotissa, znajdujący się w centrum wioski. Kościół pochodzi z 1878 roku, a swoją nazwę zawdzięcza potokowi Tetios. W ikonostasie znajduje się ważna dwustronna ikona z XVI wieku, przedstawiająca z przodu Matkę Boską, a z tyłu ukrzyżowanie.

Piękna i spokojna okolica wioski sprawia, że jest ona doskonałym miejscem do uprawiania agroturystyki.

Woska Sotira

Wioska Sotira, położona w okręgu Famagusta, jest jedną z rolniczych „wiosek czerwonej ziemi” (Kokkinochoria). Produkuje się tu soczyste arbuzy, figi i granaty, a także kolokasi (korzeń taro, colocasia esculanta), którego święto obchodzone jest co roku we wrześniu.

Wioska została założona w okresie bizantyjskim i nazwana na cześć Jezusa Zbawiciela (Sotiros Christou). Do jej ciekawych zabytków należy kościół poświęcony przemienieniu Jezusa Chrystusa (Metamorphosis tou Sotiros), który jest ważnym zabytkiem średniowiecznym z XVI wieku, oraz Muzeum Kościelne. W okolicy znajduje się kilka innych kościołów z XIII-XVI w., w tym kościół Panagia Chordakion w kształcie krzyża, kościół Agios Georgios Chordakion, kościół Agios Theodoros, z którego zachował się tylko przedsionek, oraz Agios Mamas.

Do ważnych festiwali w wiosce należy tradycyjny festiwal Sotira, który odbywa się corocznie na przełomie czerwca i lipca, oraz ważny festiwal religijny Święto Zbawiciela, który odbywa się ku czci Sotirosa Christu corocznie w dniu 6 sierpnia.

Wioska Paralimni

Paralimni to główny obszar wypoczynkowy w regionie Famagusta, obejmujący dzielnicę Protaras, która jest popularnym ośrodkiem turystycznym.

Krajobraz usiany jest setkami wiatraków, a okolica słynie z plaż o krystalicznie czystej wodzie i miękkim, pudrowym piasku. Szczególnie piękny jest Park Naturalnego Lasu na Przylądku Greko, położony na południowy wschód od Protaras, z zatoczkami, jaskiniami, rzadką florą i fauną oraz wspaniałymi widokami.

Inne interesujące miejsca to Muzeum Folkloru Paralimni / Dom Tradycji, w którym przedstawiono życie codzienne w dawnych czasach, oraz schroniska rybackie św. Mikołaja i kaplice Agia Triada.

W okolicy znajdują się także ważne zabytki sakralne, w tym XIII-wieczny dwunawowy kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, ozdobiony niezwykłymi porcelanowymi talerzami z XVIII wieku, w którym mieści się niewielkie muzeum kościelne. W regionie znajduje się również wiele innych interesujących kościołów.

Corocznie 23 kwietnia odbywa się ważny festiwal religijny ku czci Agios Georgios, podczas którego turyści mogą wziąć udział w tradycyjnych uroczystościach, na które składają się stragany, imprezy rozrywkowe oraz lokalne potrawy i napoje. W ciągu roku w Protaras odbywają się również inne festiwale, takie jak Festiwal Kwiatów, Festiwal Powodzi i Letni Festiwal Filmowy.

Wioska Liopetri

Wioska Liopetri, położona w dystrykcie Famagusta, jest jedną z rolniczych „wiosek czerwonej ziemi” (Kokkinochoria) i produkuje soczyste granaty i figi, a jej główną uprawą jest słynny cypryjski ziemniak.

Wioska istnieje pod tą samą nazwą od czasów średniowiecza, a na starych mapach jest określana jako Ligopetri. Francuski poeta i awanturnik Arthur Rimbaud (1854-1891) pracował w starym kamieniołomie znajdującym się na sąsiedniej rzece Liopetri (Potamos tou Liopetriou), na której znajduje się osobliwa przystań rybacka.

Do ciekawych zabytków należą tradycyjne domy z cegły i słomy oraz stodoła, która była miejscem długiej bitwy między miejscową ludnością a wojskami brytyjskimi w dniu 2 września 1958 roku. Stodoła służy obecnie jako pomnik wojenny Narodowej Walki Wyzwoleńczej (1955-1959).

Znajdują się tu również dwa ważne kościoły: XVI-wieczny kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny z małą kopułą, w którym co roku  115 sierpnia obchodzone jest święto z tradycyjnymi uroczystościami, oraz XV-wieczny kościół pod wezwaniem Agios Andronikos z ośmiokątną kopułą i pozostałościami fresków w absydzie.

Wioska Frenaros

Położona w dystrykcie Famagusta wioska Frenaros została nazwana tak na cześć mnichów z Lusignan, którzy mieszkali w pobliskim klasztorze Panagia Hortakion i nazywali się Fremenors.

Jako jedna z żyznych „wiosek czerwonej ziemi” (Kokkinochoria), Frenaros jest jednym z głównych producentów arbuzów na wyspie i wydaje obfite plony tego soczystego i orzeźwiającego owocu. Odwiedzający coroczny Festiwal Arbuzów, odbywający się w lipcu, mogą skosztować świeżego arbuza i jego przetworów, takich jak lody i koktajle.

Do zabytków w miejscowości należą bizantyjskie kościoły Agios Andronikos i Michała Archanioła z XII wieku oraz XV-wieczny kościół Ajia Marina z interesującymi freskami.

Co roku 6 września odbywa się tu ważny festiwal religijny ku czci Archanioła Michała (Święto Archanioła Michała), podczas którego turyści mogą wziąć udział w tradycyjnym festynie, na który składają się stragany, zabawy oraz prezentacja lokalnych potraw i napojów.