Author: Christos

Wykopaliska we wsi Lempa, 4 km na północ od Pafos, wydobyły na światło dzienne ważną osadę z epoki chalkolitu (3900-2500 rok p.n.e.). Repliki pięciu domów z tej epoki zostały zrekonstruowane przy użyciu tych samych materiałów i metod budowlanych, które były używane w epoce powstania osady.
Miejsce łączy się ze Szlakiem Afrodyty.

Położona w pobliżu kurortu Coral Bay osada Maa-Paleokastro, jest miejscem, w którym pierwsi starożytni Grecy (mykeńscy) osiedlili się w 1200 roku p.n.e. po wyemigrowaniu na wyspę po upadku królestw mykeńskich w Grecji kontynentalnej. Jest to bardzo ważne miejsce dla Cypru – ponieważ to tutaj rozpoczęła się hellenizacja wyspy –  a dodatkowo oferuje wgląd w historię końcowego etapu późnej epoki brązu na wyspie.

Nazwa miejsca paleokastro (gr. stary zamek) pochodzi od imponujących murów obronnych, które zawsze były odsłonięte. Fortyfikacje osady składają się z dwóch oddzielnych murów w stylu cyklopowym; pierwszy mur chronił osadę od strony lądu, a drugi zapewniał ochronę od strony morza.

Małe muzeum o niezwykłej architekturze jest dziełem włoskiego architekta-konserwatora i profesora Andrea Bruno. Muzeum przedstawia historię kolonizacji Cypru przez Greków mykeńskich.

Stanowisko archeologiczne Palaipafos (gr. stare Pafos) znajduje się w wiosce Kouklia. Pierwotnie znajdowało się tu jedno z najważniejszych miast-królestw Cypru. Stanowisko Palaipafos zostało pierwszym cypryjskim stanowiskiem wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1980 roku.
Istnieją dwie wersje powstania Palaipafos. Jedna mówi, że Agapenor, król Tegei (Peloponez), założył miasto-królestwo w drodze powrotnej z wojny trojańskiej. Druga legenda mówi, że Kinyras, miejscowy legendarny król (XII wiek) był założycielem i pierwszym najwyższym kapłanem Sanktuarium Afrodyty, które jest jednym z najważniejszych zabytków w tym miejscu i najbardziej znanym sanktuarium bogini. Jego starożytne pozostałości sięgają XII wieku p.n.e., podczas gdy pozostawał on miejscem kultu aż do III-IV wieku n.e.

Pozostałe istotne zabytki Palaipafos to: dom Ledy; północno-wschodnia brama muru obronnego; mury miejskie i pałac Hadji Abdulla; kościół Panagia Katholiki; dwór Lusignanów; cmentarze oraz rafineria trzciny cukrowej Lusignanów na równinie przybrzeżnej.

Muzeum, mieszczące się w dworze Lusignanów, posiada wiele ciekawych znalezisk z tego obszaru i przedstawia, jak kult bogini płodności rozwinął się w kult Afrodyty. Rafineria trzciny cukrowej jest również otwarta dla zwiedzających.

Miejsce łączy się ze Szlakiem Afrodyty.

Kouklia Palaipafos – przewodnik audio (Audio Guide)

Położony w wiosce Empa, 3 km na północ od Pafos, kościół Panagia Chryseleousa jest właściwie połączeniem dwóch kościołów i jako taki jest kamienną strukturą z trzema nawami i dwiema kopułami.

Wschodnia część została zbudowana w XII w. jako kościół na planie krzyża z kopułą, prawdopodobnie na ruinach wcześniejszej bazyliki chrześcijańskiej. Rozbudowa założenia, po stronie zachodniej, przeprowadzona na planie krzyża w pisanego w kwadrat została zrealizowana w XIII w.

Kościół zachował swoje rzadkie malowidła ścienne z XII, XIII, XV i XVI wieku, z jednym z najbardziej interesujących przedstawiającym cud połowu ryb. Do innych skarbów kościelnych należą XV i XVI-wieczne przenośne ikony. Wśród nich na uwagę zasługuje ikona Jezusa Chrystusa trzymającego w lewej ręce Ewangelię oraz piękna ikona malowana na dwóch panelach z sześcioma Apostołami na każdym panelu.

Znajdujący się w pod-dystrykcie Polis Chrysochous, XVI-wieczny sklepiony kościół, został przekształcony w meczet w okresie osmańskim. Kiedy dodano północny aneks przesłonięto XVI-wieczne freski, obecnie zostały one odkryte i poddane pracom konserwatorskim.

Położony w wiosce Letymvou, 16 km na północny wschód od Pafos, kościół Agios Kirykos i Agia Ioulitti z XII w. jest kościołem kopułowym zbudowanym na planie krzyża wpisanego w kwadrat, z wieloma późniejszymi dodatkami – zwłaszcza z XV wieku. Posiada kilka zachowanych fragmentów fresków z XII i XV wieku.

Położony 38 km na północny wschód od Pafos, klasztor Agia Moni związany jest z samymi początkami monastycyzmu na Cyprze.

Według tradycji klasztor został założony około 300 roku przez Agios Nikolaos i Agios Eftychios jako miejsce modlitwy i kontemplacji. Święta relikwia – podarowana Agios Nikolaos – oraz fragment płaszcza Matki Boskiej były przechowywane w klasztorze do 1754 roku.