Cypryjska kawa jest charakterystyczna dla wyspiarskiej kultury spędzania czasu w kawiarniach, a doskonałe przyrządzenie tego mocnego naparu wymaga pewnych umiejętności!
Kopiastą łyżeczkę drobno zmielonych ziaren, czyli porcję na jedną małą filiżankę do espresso, zalewamy wodą i dodajemy cukier, jeśli ktoś słodzi. Całość gotowana jest w małym naczyniu z długą rączką zwanym „mbriki”. W dzisiejszych czasach można spotkać bardziej nowoczesne „mbrikia” – nawet elektryczne – jednak tradycyjnie były one wykonane z miedzi, a każdy dom posiadał co najmniej jedno.
Najtrudniejsze jest odpowiednie wyczucie momentu zdjęcia naczynia z ognia, aby na wierzchniej warstwie płynu wytworzyła się puszysta pianka zwana „kaimaki”. Ten niezbędny element kawy zaczyna się tworzyć przy ściankach naczynia i powoduje, że napój się podnosi.
Kawa na Cyprze jest bardzo mocna, więc podaje się ją ze szklanką wody. Zamawiamy wersję gorzką – „sketo” – lub z jedną („metrio”) bądź dwoma łyżeczkami cukru („glyki”). Nigdy nie dodaje się mleka!
Kawę najlepiej pić powoli, unikając gęstego osadu na dnie, który tradycyjnie może zostać wykorzystany do przepowiadania przyszłości przez lokalnych wróżbitów!