fbpx
PL
You are here:Home»Odkryj Cypr»Tereny Wiejskie»Wioski»Wioska Kouklia
Wioska Kouklia
Wioska Kouklia

Wioska Kouklia, położona w regionie Pafos, znajduje się na wysokości 85 m n.p.m. W odległości zaledwie 16 km od miasta Pafos, do Kouklia można dojechać skręcając w drogę F616 z drogi B06 lub A06, centralnej autostrady Limassol – Pafos.

Wioska znajduje się w miejscu, gdzie kiedyś istniało starożytne królestwo Palaipafos (stare Pafos). Palaipafos było jednym z najbardziej znanych ośrodków pielgrzymkowych starożytnej Grecji – sanktuarium Afrodyty Pafii. Podczas wykopalisk w wiosce odkryto to słynne sanktuarium, ruiny fortyfikacji Palaipafos, cmentarzysko kurhanowe i wiele grobowców. Kilka starożytnych znalezisk z tego regionu przechowywanych jest w miejscowym muzeum.

Niedaleko od wioski z morza wystaje imponująca skała zwana Petra tu Romiu (gr. Petra tou Romiou) lub Skałą Afrodyty, która według legendy oznacza miejsce, gdzie starożytna grecka bogini miłości i piękna narodziła się z piany.

Kouklia była znaczącym miejsce już w średniowieczu, kiedy to Lusignanowie założyli i prowadzili na tym terenie ośrodek produkcji cukru. Znajduje się tu jeden z zaledwie trzech średniowiecznych młynów trzciny cukrowej na wyspie – ten w Kouklii jest jednym z najważniejszych, ponieważ jest to jeden z niewielu w basenie Morza Śródziemnego – i na Bliskim Wschodzie – który zachował wszystkie swoje ważne elementy funkcjonalne, co pozwala naukowcom i archeologom badać zachowaną strukturę dogłębnie i uzyskać wiedzę na temat funkcjonowania lewantyńskich rafinerii cukru trzcinowego.

Spośród kościołów najważniejsze są te poświęcone Panagii (Dziewicy Maryi) Hodegetrii oraz apostołowi i ewangeliście Łukaszowi. Pierwszy z nich to XIII-wieczny kościół na planie krzyża, z malowidłami ściennymi pochodzącymi z XV wieku. Ten drugi jest głównym kościołem wioski i jest szczególnie wart odwiedzenia 17 października, kiedy to corocznie odbywa się duży odpust ku czci świętego.

Uważa się, że nazwa wioski pochodzi od słowa „kouvouklio” oznaczającego kabinę – od bizantyjskich urzędników, którzy strzegli komnat cesarza. Wioska jest malownicza i zielona, uprawia się tu różne owoce i inne rośliny.